Heling.
7 maandjes oud is hij. Zijn mama bracht hem naar me toe in de praktijk. Wat een schatje, wat een liefde. Het mannetje werd ’s nachts wakker en was dan boos en verdrietig. Zijn moeder is heel sensitief en voelde het gif onder zijn huil. Ze vertelde me dat het best een pittige periode was afgelopen maanden en ze zelf in een helingsproces zit.
Samen gaan we op de behandel tafel zitten, het mannetje tussen ons in op zijn rug met zijn hoofd naar zijn mama. Veilig en beschermd. Ik bij zijn voetjes. Ik leer mama hoe ze zijn beentjes kan masseren en wijs haar de reflexzones onder het voetje die belangrijk zijn. Zodat ze handvaten heeft voor thuis en zelf de regie in handen heeft. Ook een superzachte buikmassage laat ik haar zien zodat alles weer lekker door kan stromen.
Zo langzaam kom ik energetisch wat dichter bij. Hij is al een beetje gewend en het mag.
Ik ga naast hem zitten en leg mijn hand onder zijn staartbeentje en ik wacht. Ik wacht op ontspanning. De eerste gaap komt….en een paar minuten later valt hij heerlijk in slaap met zijn hoofdje tegen mama aan. Mijn andere hand op zijn zachte buikje. En dan komt de informatie door. Ik vraag de cellen te laten zien wat er gezien mag worden en of er iets is dat ik mag doorgeven.
Hij neemt me mee en laat me zien waar hij vandaan kwam, voordat hij werd geboren. Dat hij graag wilde komen en dat hij er zin in had. Dan vertelt hij me over zijn mama. Hoe trots hij op haar is en hoe goed ze het doet.Hoe ontzettend blij hij is dat hij bij haar is. Het ontroert me: Het is zo een liefdevolle boodschap en zo puur.
Dan vertelt hij me dat het lastig is om dingen af te voeren die soms binnen komen bij hem. Ik vertel hem in stilte via de energie dat alles wat niet van hem is via zijn voetjes naar buiten mag stromen. Ik begin te gapen en te gapen en te gapen terwijl de spanning wegvloeit …. het duurt best een tijdje. Af en toe kleine loslaatschokjes in zijn lijfje.
Dan raak ik heel zacht zijn hartje aan en voel een groot verdriet. Direct voel ik ook dat mama geraakt wordt. En dan…. een heeeele diepe zucht van Verlichting ….. rust. Ontspanning in zijn lijfje. En synchroon een diepe zucht bij mama….
Dit gebeurt allemaal in stilte. Ik kijk de mama aan en zeg tegen haar: ‘ik denk dat het nu is opgelost’. Dan vertel ik haar wat ik zag, hoorde en voelde en er komen diepe zielentranen los. Haar laat ik weten hoe goed ze het doet en hoe trots hij op haar is. En hoe ze hem ’s avonds kan helpen om alles te laten wegstromen door zijn voetjes….
Ik ben geraakt. Ontroerd. Dankbaar. Verwonderd. Dat dit gebeurt en ik erbij mag zijn….
Is dit dan cranio? Natuurgeneeskunde? Of een energetische healing? Ja, nee, het is alles en niets. Het is eenvoudig dat wat er nodig is op dat moment en wat er mag gebeuren. Ik ben daarin Aanwezig als een ziener, voeler en genezer. Dit zijn kwaliteiten die ik bij me heb als sensitieve vrouw en die tot bloei zijn gekomen en hun werk doen. Omdat het klopt en het zo mag Zijn. Omdat ze bijdragen aan een helend veld.
Hulp nodig? Neem contact met me op!
♡
Liefs,
Marjolein.
♡
